ਦੇ ਕਦੇ …..
ਕਦੇ ਕਦੇ ਜਦੋਂ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੁੜ ਉਹੀ ਸਾਇਰੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹਾਂ,ਤਾਂ!ਅਲਫਾਜ਼ ਅਤੇ ਹੰਝੂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ…
ਕਦੇ ਕਦੇ ਜਦੋਂ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੁੜ ਉਹੀ ਸਾਇਰੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹਾਂ,ਤਾਂ!ਅਲਫਾਜ਼ ਅਤੇ ਹੰਝੂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ…
ਹਾਸਾ ਜਿਹਾ ਗੁੱਮ ਹੋ ਗਿਆ ਐ ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਤੋਂ,ਜਿਸ ਦਿਨ ਦੀ ਉਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭੁਲਣ ਦੀ ਗੱਲ ਆਖੀ ਐ।…
ਪਤਾ ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿੰਨੀ ਮੁਹੱਬਤ ਸੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ,ਪਰ ਕੀ ਕਰਦੀ ਉਹ ਵੀ ਵਿਚਾਰੀ , ਕੁਝ ਕਰ…
ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਂ ਮੈਂ ,ਅਲਫਾਜਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ।ਪਰ ! ਖਾਮੋਸ਼
ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਰਗੀ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਐ ਜਿੰਦਗੀ ਮੇਰੀ,ਪੜ ਪੜ ਅਲਫਾਜ਼ ਮੇਰੇ ਤੇ ਵੀ ਵਰਤਣ ਲੱਗ ਗਏ ਨੇ…
ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਸਿਖਾ ਦੇ ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਦਾ ਇਹ ਹੁਨਰ….ਕਿਉਂਕਿ ਹੁਣ ਤਾਂ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਹੀ ਥੱਕੇ ਪਏ ਆ ਤੈਨੂੰ…
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਐ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਮੈਨੂੰ ,ਫਿਰ ਕਿਵੇਂ ਕਹੀਏ ਕਿ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸਾਨੂੰ।…
ਮੁਹੱਬਤ ਸੱਚੀ ਸੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਹੀ ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਗਏ ਸੀ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ !ਸਭ ਜਾਣਦੇ ਸੀ…